Natuurlijk de robuuste roestbruine koeien uit de Limousin zelf, die tegelijk nieuwsgierig en wat schuw zijn, en zo ongelooflijk lief voor het vele kroost. Ik kon er lang naar kijken. Ook naar die ene bul die er  als mannetjesputter tussen liep. In de minderheid waren de Charolais, een wit ras. Deze bleven kijken vanuit de verte, onder de bomen, schuilend voor de regen of zon.  

Klik op een foto voor groot formaat en de diavoorstelling